La Opia Milito en 1840 estis turnopunkto en la historio de Chinio. En la unuaj jaroj de la 19-a jarcento Britio grandkvante vendis opion al Chinio. Pro tio Chinio perdis multe da arghento kaj malfacilighis la financo de la registaro. En 1839 la registaro de Qing-dinastio sendis Lin Zexu al Kantono por malpermesi toksighon de opio. Por defendi sian opian komercon, Britio levis agresan militon kontrau Chinio en 1840. Lin Zexu kaj patriotaj armeanoj kaj popolanoj morte rezistis la agreson. Sed la putra registaro klopodadis por atingi kompromison kun la agresantoj. Rezulte de tio la registaroj de Chinio kaj Britio subskribis la "Nankinan Traktaton", kiu terure humiligis kaj damaghis Chinion. De tiu tempo Chinio falis en duonkolonian kaj duonfeudan socion. Post la Opia Milito Britio, Usono, Francio, Rusio kaj Japanio unu post alia devigis la chinan registaron subskribi diversajn neegalajn traktatojn, perforte postulis koncesion kaj dividis Chinion en iliajn influsferojn. Por oponi kontrau la feuda subpremokaj fremdlanda agreso, la china popolo faris bravan batalon kaj aperis multaj herooj. La revolucio Taipingtianguo (Paca Chiela Regno) gvidata de Hong Xiuquan en 1851 estis la plej granda kamparana revolucia movado en la moderna historio de Chinio. La burgha demokratia revolucio en 1911 gvidata de Sun Yatsen renversis la regadon de Qing-dinastio, kio metis punkton al la feuda monarkia regado dauranta 2000 jarojn. Li fondis la Provizoran Registaron de la Respubliko de Chinio. Tio havas grandan signifon en la moderna historio de Chinio. Sed la burgharo kompromisis kaj cedadis, kio donis al Yuan Shikai, chefo de la nordaj militaristoj, shancon uzurpi la frukton de la revolucio. La china popolo falis refoje en suferojn.