La Konstitucio de Chinio difinas: La civitanoj de la China Popola Respubliko ghuas liberecon de religia kredo; neniu shtata organo, nek socia rondo nek individuo rajtas devigi civitanon kredi au malkredi religion kaj rajtas diskriminacii kontrau kredantaj kaj nekredantaj civitanoj. La kriminala kodo, civila charto, legho de regiona autonomeco, eduka legho, labora legho, elekta legho de popola kongreso kaj organiza legho de vilagha instanco, chiu havas en si artikolojn pri protekto de religia kredo de la civitanoj kaj malpermeso al diskriminacio kontrau religiaj kaj nereligiaj civitanoj.

La chefa enhavo de la politiko de la china registaro rilate liberecon de religia kredo estas:

Montrado de budho en Zhebang-lamaejo en Lhasa de Tibeto okaze de Xuedun-festo

Respekti kaj protekti liberecon de religia kredo. Chiu civitano de Chinio havas la liberecon kredi au ne kredi je religioj, la liberecon kredi je ajna religio; en sama religio oni havas la leberecon kredi je ajna sekto, la liberecon komenci kredon au chesigi kredon, unuvorte, prefero de religia kredo estas privata afero de la civitanoj, kaj neniu shtata organo, societo kaj individuo rajtas sin trudi al ghi. La kredantaj kaj nekredantaj civitanoj ghuas samajn rajtojn donitajn de leghoj kaj same devas plenumi la devojn difinitajn de leghoj.

Potala-palaco en Lhasa de Tibeto, ekkonstruita en la 7-a jarcento

Protekti normalajn religiajn aktivadojn. Religiaj organizoj kaj individuaj kredantoj mem zorgas pri chiuj normalaj aktivadoj en komunaj religiaj lokoj au en hejmo, iliaj agadoj estas protektataj de leghoj. "Reguloj pri Administrado de Lokoj de Religiaj Aktivadoj" ellaborita de la china registaro difinas, ke la administrantoj de la religiaj lokoj mem administras la lokojn, ghiaj leghaj rajtoj kaj normalaj religiaj aktivadoj en la lokoj estas protektataj de leghoj, atenco al la legha rajto de lokoj de religia aktivado estas leghe punata.

Litaniado de lamaoj en Yonghe-lamaejo en Pekino

Chiuj religioj estas egalrajtaj. En Chinio ne estas religio okupanta apartan lokon inter la religioj. La registaro egale traktas chiujn religiojn, kaj la religioj devas respekti unu alian kaj pace kunekzisti. En Chinio religioj apartighas de regado kaj edukado. La shtata instanco de Chinio ne servigas la religiojn al si, dum la religioj ne sin trudas al administrado, justico kaj edukado de la shtato.

Chiuj eklezioj en Chinio praktikas la politikon de memstareco, sendependeco kaj memadministrado. La religiaj aferoj de Chinio estas prizorgataj de la respektivaj eklezioj, religiaj funkciuloj kaj kredantoj, kaj la religiaj aferoj kaj religiaj societoj de Chinio ne submetighas al fremdlandaj fortoj. Chinaj eklezioj deziras havi intervizitojn kun fremdlandaj eklezioj por interkomprenigho kaj amikeco, sed la interkomunikado devas bazighi sur kompleta egaleco kaj reciproka respekto.