Membroj de Nashi-nacio geedzighas al tiuj de Han-nacio kaj Tibet-nacio. Membroj de sama familia nomo sed ne de sama brancho povas geedzighi, sed estas absolute malpermesita endogamio. Kiam knabo atingas la aghon de 5-6 jaroj, la gepatroj jam klopodas por trovi por li estontan edzinon, petas shamanon auguri au incensi en templo por peti sugeston. Kiam ili elektis knabinon, ili sendas kruchon da vino al la familio de la knabino por svati sian filon. Se la gepatroj de la knabino akceptas la peton, la geknaboj povas gefianchighi, kiam la knabino atingas la aghon de 10 jaroj. Che tio la familio de la knabo dufoje donacas al la familio de la knabino.

Malgrau la unuafoja donaco, ambau flankoj rajtas nuligi la gefianchigon. Se la familio de la knabino intencas nuligi, ghi devas redoni la donacon, sed se la familio de la knabo intencas tion, ghi bezonas nur sciigi la familion de la knabino.

Post duonjaro au pli longe, la familio de la knabo duafoje donacas al la familio de la knabino. Krom la objektoj samaj al tiuj de la unuafoja donaco, oni devas pretigi ankau shtofon, vestojn, jadajn au arghentajn braceletojn, porkajhon, monon k.a. La svatanto kaj parencoj de la knabo portas la donacojn al la hejmo de la knabino. Kaj la familio de la knabino regalas ilin per bankedo.

Post la duafoja donaco, ambau familioj intervizitas. En la Printempa Festo la gefianchoj vizitas unu la alian en akompano de sia amik(in)o. Sed ili ne povas interparoli nek kontaktighi. Ili nepre devas observi la tradician etikon. Ili geedzighas, kiam la knabo atingas la aghon de 20 jaroj.

Antau la geedzigha tago la familio de la fiancho starigas en sia korto grandan tendon kaj festan arkadon. Richaj familioj ornamas la korton per palacaj lanternoj, pentrajhoj kaj kaligrafajhoj.

En la nupta tago multaj parencoj kaj amikoj estas invitataj al festeno. En mateno la svatanto de la fiancho, muzikantoj kaj parencoj iras donaci novajn vestojn, kiujn la novedzino devas porti en la ceremonio. La novedzino vestas sin per tiuj vestoj, riverencas al la prapatroj kaj plorante adiauas la gepatrojn kaj amikojn. Oni portas la doton kaj novedzinon en palankeno en akompano de shiaj parencoj de pliagha generacio, gefratoj kaj amikinoj.

La novedzo atendas che la pordo. Kiam la novedzino atingas, li levas la kurtenon kaj elpalankenigas la novedzinon kaj riverencas al la akompanantoj de la novedzino. La novgeedzoj adorklinighas al la prapatroj kaj eniras en sian chambron. La novedzo tuj surmetas al la novedzino novajn shuojn kun rugha silka fadeno por esprimi, ke ili neniam disighos. Post tio ili eliras el la chambro kaj salutas la gastojn. Poste la novgeedzoj venas en la vestiblon, akompanate de la kamaradoj, por danki la parencojn de pli alta generacio kaj la gastojn.

En nokto gejunuloj kantas chirkau fajro ghis post noktomezo. Ju pli gaja kaj vigla estas la amuzado, des pli ghojas la mastroj rigardante tion honoro kaj felicho. Kiam la novgeedzoj reeniras en sian chambron, oni longe shercas kun ili.